Karanlık tükenmiyor; tüketiyor.

Ne hatıralar azalıyor karanlıklarda, karanlıklarla, ne de acılar.
İçimdeki acıyı kusup atmakta mümkün değil, her yerde sanki benden bir tane daha var. Yaptıklarımı izleyen ve bana şaşıran.

 

Beni bugünlere getiren üstlerime ve bir tabur işe yaramaz adama teşekkür borçluyum. İyiki girdiniz olm hayatıma. Eksiden kalma ne varsa sildiniz, süpürdünüz işte.

Geriye kalan ve yandıktan sonra mangalda kalan küllerden yükselen mangabaşı harundan herkese selam olsun. Yaşıyorum ama huzurla değil inatla her şeye karşı koyarak.
Yırtılıp bir daha asla eskisi gibi olmayacak bir ben varım eski benin karşısında.

 Alayınıza  lanet olsun.

Elden düşmeciler

Ayn Rand  -  Hayatın Kaynağı

İşte o nokta elden düşmeciler için yolun sonu. 
Onlar gerçeklere fikirlere, yapılan ve yapılacak işe kaygılandığı yok. 
Onların tüm ilgisi insanlara dönük. Bu doğru mu? Diye sormuyorlar. Başkaları bunu doğru sayıyor mu? Diye soruyorlar. Yargılamak için değil tekrarlamak için. 
Yapmak için değil yapıyormuş izlenimi vermek için.
Yaratmak değil göstermek. 
Yetenek değil dostluk. 
Nitelik değil fors. 

Eğer yapanlar, düşünenler, çalışanlar, üretenler olmasa dünyanın hali ne olurdu? 
İşte egoistler benciller onlar. 
Başkasının beyni aracılığıyla düşünmüyorsun. 

Bağımsız yargılarını askıya aldın mı bilincini askıya almışsın demektir.
Bilinci durdurmak hayatı durdurmaktır. Elden düşmecilikte bir gerçeklik yoktur.

Hayatın Kaynağı

Ayn Rand - Hayatın Kaynağı

Bir arada yaşama bahtsızlığına uğramış olduğumuza göre hiç aklımızdan çıkarmamamız gereken en önemli nokta şudur:

Eğer yasalarımızın olmasını istiyorsak  bunun tek çaresi mümkün olduğu kadar az yasamızın olmasıdır.
Ben devlet denen ahlak dışı kavramı ölçmekte kullanabileceğim hiçbir ahlaki standart bulamıyorum. Onu ancak toplumun her üyesinden zorla sızdırdığı zamanla parayla düşünceyle çabayla ve itaatle ölçebiliriz. 
Devletin değeri ve uygarlık düzeyi bu sızdırmalarla ters orantılıdır.